نورسبز

شاهدِ مرگِ خویش بود

پیش از آن‌که مرگ از جامش گلویی تر کند.

اما غریوِ مرگ را به گوش می‌شنید

(انفجارِ بی‌حوصله‌ی خفّتِ جاودانه را

در پیچ‌وتابِ ریشخندی بی‌امان):

«ــ رها می کنمت در برزخِ احتضار تا بکِشی!

ننگِ حیاتت را

تلخ‌تر از زخمِ خنجر

بچشی

قطره‌به‌قطره

چکه‌به‌چکه...

تو خود این سُنّت نهاده‌ای

که مرگ

تنها

شایسته‌ی راستان باشد.»

نورسبز...

اگرچه بیهده زیباست شب...در پس هیچ دریچه ای _شعله ی شمعی نمی جنبدعشق به دیاری دیگر کوچیده است !             آرام ،چنان فرونشستن برگ شابلوط در آب زلال    اغلب شب ها خواب آرام و شیرینی دارم، بخصوص اگر با پس زمینه موسیقی_ ترجیحا" کیتارو _ هنگامی که رویای های شبانه ام را دنبال می کنم به خواب رفته باشم ...    رویابافی اصلا اسون نیست ، رویا دیدن اصلا اسون نیست خلاصی از افکار دیوانه کننده ،خاطرنگرانی ها، دلواپسی ها،  از همه چیز هایی بسیار بدی که متحمل می توانند باشند....به دشت های روشن دور با آبهای زلال فکر می کنم و به خواب می روم     قبل ترها در شبهای بی خوابی از یک تا صد می شمردم دوران راهنمایی که بودم یکی از معلمان(بعد ها فهمیدم مرد شریف مفلوک عیالوار چه کشف بزرگی داشته )به قول امروزی ها یه تکنیک یادمون داد... می گفت وقتی شبها اگه خوابتون نبرد شروع کنید به شمردن از یک تا صد چند باری امتحان کرده ام ... بعضی وقتها جواب میده اما مثل رویابافی نیست   همین جا اشاره ای به این طبقه شریف داشته باشم( که با تراشیدن موی سر دانش اموزان توسط یک ابله ...چقدر عقده گشایی شد) من ابدا با آنکه به غیر از دوران ابتدایی شاگرد عالی بودم در مقطع های دیگر معلم های سخت گیر بسیاری را تجربه کردم هرگز خاطره بدی از دوران مدرسه به یاد ندارم ااگرم داشتم هم بخشیدم و هم فراموش کردم ... اگرچه باور دارم سیستم آموزشی ما مث باقی مسائل اجتماعی، فرهنگی از اساس ویرانه !"ادواردو گالیانو" فقید در گورستان کلمات یک زمانی نوشته بود ...   "نظام حاکم، دستگاه کامپیوتر نورسبز...